تاثیر روغن زمستانه بر برخی آفات مکنده درختان غالب شهر مشهد
کد مقاله : 1460-24IPPC (R3)
نویسندگان
1بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی
2اداره کل بهبود محیط زیست شهرداری منطقه 8 مشهد
3سازمان پارکهای و فضای سبز شهرداری مشهد
چکیده
یکی از موانع نگهداری فضای سبز در شهر‌ها، آفات مکنده شامل حشرات و کنه‌های گیاهی می‌باشند. در اغلب موارد متولیان فضای سبز جهت کنترل این عوامل مضر، اقدام به استفاده از روش‌های کنترل شیمیایی می‌نمایند. تراکم قابل توجه جمعیت آفات مکنده بر روی برگ، شاخه های جوان، گل، غنچه و میوه های درختان مثمر و غیر مثمر، در طول بهار و تابستان موجب کاهش فشار شیره نباتی و درنتیجه موجب زیانهای عملکردی و ظاهر آنها می‌گردد. اثر روغن‌ها منحصراً به تماس مستقیم به حشرات و کنه‌ها وابسته است. روغن‌ها به طور معمول در فرمولاسیون آفتکش‌ها به عنوان پخش کننده و چسبانده استفاده می‌شوند. روغن‌ها باعث کاهش تبخیر سموم از نازلها قبل از رسیدن به محل هدف می‌گردد. به منظور تعیین تاثیر غلظت‌های مختلف روغن زمستانه شامل روغن ولک 0.5%، 1 %، 2 %، 3 % (همراه آفت کش دیازینون و بدون آفت کش) و آبپاشی بر آفات مکنده مهم در شهر مشهد، شامل پوره های سن 2 و 3 شپشک آرد آلود سرو Pseudococcus maritimus ، سفیدبالک زبان گنجشک Trialeurodes vaporarium و شته اقاقیا Aphis craccivora آزمایش انجام گردید. تعداد حشرات زنده به تفکیک میزبان یک روز قبل از اعمال تیمارها، 1، 3، 7، و 14 روز بعد از آزمایش با جمع آوری 10 شاخه 20 سانتیمتری به طور تصادفی در سه تکرار و هر تکرار یک درخت، در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی شمارش شد. داده ها با فرمول هندرسون و تیلتون تبدیل به درصد تلفات شده و در نرم افزار اکسل مرتب و تجزیه واریانس و مقایسه میانگین تأثیر تیمارهای روغن بر درصد تلفات آفات با نرم افزار SAS آنالیز گردید. نتایج نشان داد تاثیر روغن ولک با غلظت 3 % همراه آفت‌کش دیازینون نیم در هزار، بیشترین تلفات (و سپس 2 %) را بر آفات مکنده روی میزبان‌های مورد آزمایش ایجاد نمود.
کلیدواژه ها