ارزیابی تأثیر چند قارچکش روی عامل پوسیدگی اسکلروتینیایی آفتابگردان
کد مقاله : 1051-24IPPC (R3)
نویسندگان
1دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد تبریز
2هیات علمی تمام وقت دانشگاه ازاد اسلامی واحد تبریز
3استادیار گروه گیاه پزشکی، واحد مرند، دانشگاه آزاد اسلامی، مرند، ایران
چکیده
پوسیدگی اسکلروتینیایی آفتابگردان ناشی از قارچ Sclerotinia sclerotiorum یکی از بیماری‌های مهم آفتابگردان می باشد. این تحقیق به منظور بررسی کارایی چند قارچ کش در کنترل این بیماری انجام شد. آزمایش روی یک جدایه قارچی از شمال غرب ایران در شرایط آزمایشگاهی و گلخانه ای انجام شد. قارچ‌کش‌های تیوفانات متیل (توپسین ام) ، ایپرودیون- کاربندازیم (رورال تی اس) ، و کود فسفیمکس مس با غلظت 1 در هزار و سم فوستیل آلومنیوم- پروپاموکارب (پریویکور انرژی) با غلظت 3 در هزار به روش اختلاط با محیط کشت PDA پس از استریل محیط کشت در شرایط آزمایشگاهی استفاده شد. در پتری های شاهد هیچ تیماری غیر از قارچ اضافه نشد. قطر پرگنه قارچ تا زمان اشغال سطح محیط کشت در پتری شاهد اندازه گیری و درصد بازدارندگی محاسبه گردید. آزمایش در قالب طرح کال تصادفی با سه تکرار انجام شد. قارچ کش های تیوفانات متیل و ایپریدیون-کاربندازیم سبب بازداری صد در صدی از رشد قارچ گردیدند. در حالیکه دو تیمار دیگر تاثیری بر رشد میسلیومی قارچ نداشتند. در تحقیقات گلخانه ای قطعه سه میلیمتری از حاشیه پرگنه پنج روزه قارچ در طوقه گیاه در مرحله دو برگی قرار داده شد و سپس قارچ‌کش‌های مذکور با همان غلظت‌ها پس از گذشت 3 روز از آلوده سازی گیاهچه ها، روی تمام گیاه محلول پاشی و بر روی طوقه و خاک اطراف گیاه افزوده شدند. میزان تغییر رنگ ساقه از طوقه تا اولین گره و شاخص های رشدی گیاه (وزن تر و خشک ساقه و ریشه) 30 روز بعد از تیمار اندازه گیری شد. آزمایش گلدانی در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار و دو گیاهچه در هر تکرار انجام شد. نتایج شدت آلودگی نشان داد که قارچ کش ایپریدیون- کاربندازیم با میانگین 95 درصد بازدارندگی در کاهش شدت علایم موثر بود. نتایج وزن تر ریشه نشان داد که کلیه تیمارها ( با میانگین وزن5/0 گرم) به جز فسفیمکس مس، با شاهد آلوده ( 2/0 گرم) اختلاف معنی داری داشتند . در وزن تر ساقه فقط گیاهان تیمار شده با ایپریدیون- کاربندازیم و تیوفانات متیل ( 6 و 4 گرم) با شاهد آلوده (2 گرم) اختلاف معنی داری داشتند. در مقایسه وزن خشک ساقه فقط گیاهان تیمار شده با ایپریدیون- کاربندازیم (1.4 گرم) با شاهد (6/0 گرم) اختلاف داشتند و نسبت به آن برتر بودند. در نتایج وزن خشک ریشه تیمارها اختلاف معنی داری نشان ندادند. در مجموع قارچ کش ایپریدیون- کاربندازیم موثرثرترین تیمار در کاهش آلودگی و بهبود شاخص های رشدی گیاه بود.
کلیدواژه ها