تأثیر دوزهای توصیه شده چند کنه کش علیه کنهی تارتن دولکه‌ای (Tetranychusurticae Koch) و کنهی شکارگر فیتوزئید آن در گلخانه ی رز
کد مقاله : 1056-24IPPC (R3)
نویسندگان
بخش گیاهپزشکی- مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی
چکیده
خانواده‌ی Tetranychidae مهمترین گونههای کنه‌های آفت گلخانهای را در خود جای داده است و در بین آن‌ها کنهی تارتن دولکه‌ای، مهمترین آفت گلخانهای به حساب می‌آید. این کنه آفتی پلی‌فاژ و همه‌جازی است که در شرایط مناسب و تراکم جمعیتی بالا می‌تواند باعث کاهش قابل توجه عملکرد محصولات شود. در این تحقیق کارائی چهار فرمولاسیون کنه‌کشهای کلرفناپیر (پلاریس® SC 24%)، بی‌فنازیت (فلورامایت® SC 24% )، کنه‌کش گیاهی (دایابون3® SL 10%) و کلرفناپیر (اسپید® SC 24%) علیه این آفت و کنهی شکارگر آن از خانواده Phytoseiidae در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 6 تیمار و 3 تکرار در بخشی از گلخانه‌ی رز (رقم سامورایی) با مساحت 1000 متر مربع واقع در محدوده روستای پاژ شهرستان مشهد در شرایط دمای 5±23 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 5±60 درصد انجام گرفت. نتایج تجزیه واریانس درصد مرگ و میر مراحل زیستی تخم، لارو، پوره و افراد بالغ کنهی تارتن دو لکه‌ای و کنهی شکارگر آن توسط کنه‌کش‌ها در روزهای 3، 7 و 14 بعد از سم‌پاشی معنی‌دار گردید (P<0.05). در مجموع تیمارهای فلورامایت (5/0 در هزار)، دایابون3 (8 در هزار) و پولاریس (5/0 در هزار) در تمامی مراحل زیستی در فواصل زمانی مختلف به ترتیب بالاترین درصد تلفات (70-90 درصد) را نشان دادند. پایین‌ترین درصد تلفات (20-70 درصد) نیز در تیمارهای پولاریس (4/0 در هزار) و اسپید (5/0 در هزار) در مراحل زیستی و فواصل زمانی مختلف مشاهده گردید. بر اساس طبقه بندی IOBC، کم خطرترین ترکیب‌ها برای کنهی شکارگر در فواصل زمانی مختلف بعد از سم‌پاشی، دایابون3 (8 در هزار) و فلورامایت (5/0 در هزار) و خطرناک‌ترین ترکیب‌ها، اسپید و پولاریس (5/0 در هزار) بدست آمد. رابطه میان جمعیت کنهی شکارگر و مراحل زیستی کنهی تارتن دولکه‌ای نیز قبل از محلول‌پاشی مورد بررسی قرار گرفت و مدل رگرسیون خطی چندگانه برای این متغیرها برازش گردید
کلیدواژه ها