جداسازی و شناسایی قارچ‌های عامل پوسیدگی طوقه و ریشه چغندرقند در شهرستان‌های شاهرود و میامی
کد مقاله : 1146-24IPPC (R4)
نویسندگان
1بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی شاهرود، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، شاهرود، ایران
2شاهرود، کیلومتر 2 جاده بسطام. مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی شاهرود.
3عضو هیئت علمی بخش تحقیقات گیاهپزشکی
چکیده
به منظور شناسایی قارچ‌های مولد پوسیدگی طوقه و ریشه چغندرقند طی سال زراعی 98-97 ضمن بازدید از مزارع چغندر موجود در شهرستان-های شاهرود و میامی (استان سمنان)، از گیاهان بیمار نمونه‌برداری انجام گرفت. در این مطالعه از تعداد 10 مزرعه در مناطق مختلف شهرستان در حوزه کارخانه قند میامی بازدید انجام گرفته و از هر مزرعه تعداد 5 تا 15 نمونه بیمار انتخاب و در آزمایشگاه مورد بررسی قرار گرفت. غده و ریشه‌‌های آلوده و مشکوک پس از شست و شو و ضدعفونی سطحی با هیپوکلریـت سـدیم 10% به مدت 5 دقیقه روی محیط‌های WA، PDA و CMA کـشت شدند و تشتک‌های پتـری در دمـای 25-22 درجه سلسیوس تا زمان رشد پرگنه‌ها قرار گرفتند. تشخیص جدایه‌های قارچی به دست آمده بر اساس مشخصات ریخت‌شناسی و فیزیولوژی با استفاده از کلیدهای شناسایی معتبر انجام شد. در مجموع تعداد 151 جدایه مربوط به 7 جنس قارچی جداسازی و شناسایی گردید. بیشتر جدایه‌های به دست آمده به قارچ‌های Rhizoctonia solani، Pythium aphanidermatum، Fusarium oxysporum و Rhizopus stolonifer تعلق داشتند. سایر جدایه های به دست آمده در این بررسی شامل Fusarium solani، Geotrichum spp. ، Mucor spp. و Phoma beta بودند. همچنین در آزمایش اثبات بیماری‌زایی، گونه‌های R. solani، P. aphanidermatum، Fusarium oxysporum. و R. stoloniferعلائم مشخص بیماری و پوسیدگی را ایجاد کردند. بر اساس نتایج این مطالعه، مهمترین عوامل قارچی خسارت‌زای چغندرقند در شهرستان‌های شاهرود و میامی، مربوط به قارچ‌های R. solani، P. aphanidermatum، Fusarium oxysporum. و Rhizopus stolonifer می‌باشد؛ به طوری که در اغلب نواحی، پوسیدگی بالای غده‌ها و ریشه‌ها به دلیل فعالیت این قارچ‌ها مشاهده گردید. بنابراین راهکارهای مدیریتی جهت کاهش فعالیت و خسارت این عوامل به منظور افزایش راندمان تولید محصول چغندرقند در این شهرستان بسیار ضروری است.
کلیدواژه ها