کارایی مزرعهای قارچکش پروپیکونازول + دیفنکونازول در کنترل بیماریهای لکه برگی قارچی شایع گندم در مقایسه با دیگر قارچکشهای توصیه شده
کد مقاله : 1187-24IPPC (R3)
نویسندگان
1عضو هیات علمی
2عضو هیات علمی، موسسه گیاه پزشکی کشور
چکیده
بیماریهای قارچی حدودا 15 تا 20 درصد از تولید سالانه گندم در سرتاسر جهان را کاهش میدهند. یک آزمایش مزرعهای به منظور ارزیابی تاثیر قارچکش پروپیکونازول + دیفنکونازول (هاربر®) در قیاس با سایر قارچکشهای توصیه شده در کنترل بیمارگرهای قارچی عامل لکه برگی گندم شامل Puccinia striiformis f.sp. tritici، P. triticina و Zymoseptoria tritici بر روی دو رقم تجاری چمران و وریناک انجام گردید. تیمارها شامل قارچکشهای پروپیکونازول + دیفنکونازول در سه غلظت 3/.، 4/. و 5/. لیتر/هکتار، پروپیکونازول + سیپروکونازول 4/. لیتر/هکتار، سیپروکسامین + تبوکونازول + تریادیمنول 6/. لیتر/هکتار، سیپروکونازول + آزوکسی استروبین 75/. لیتر/هکتار، پروپیکونازول یک لیتر/هکتار، تبوکونازل یک لیتر/هکتار و یک تیمار افشانه شده با آب مقطر سترون به عنوان شاهد بود. در این مطالعه، اندازهگیری اثر بخشی کنترل در حضور زادمایه طبیعی بیمارگرهای عامل زنگ زرد و قهوهای انجام گرفت، اما در مقابل سوسپانسیون کنیدیایی بیمارگر Z. tritici استرین Dezful در جمعیت 106 × 1 اسپور/میلی لیتر تنظیم گردید و بر روی کرتهای آزمایشی افشانه گردید. در اولین مزرعه که رقم چمران کاشته شده بود تمامی قارچکشها به جز دوزهای پایین پروپیکونازول + دیفنکونازول توانستند به طور معنیداری میزان شدت بیماری زنگ قهوهای و لکه سپتوریایی را در قیاس با شاهد کاهش دهند. تفاوت معنیداری از لحاظ کاهش شدت بیماری زنگ زرد بین قارچکشهای اعمال شده در قیاس با شاهد مشاهده نگردید هر چند میزان وقوع و شدت این بیماری بر روی رقم چمران کمتر بود. افزایش معنیداری در وزن هزار دانه و عملکرد رقم چمران در کرتهای تیمار شده با قارچکشها در قیاس با شاهد مشاهده گردید. بیشترین افزایش عملکرد مربوط به کرتهای تیمارشده با قارچکشهای تبوکونازول و پروپیکونازول + دیفنکونازول به ترتیب به میزان 44 و 23 درصد بود. در مزرعه دوم که رقم وریناک کاشته شده بود تمامی قارچکشها شامل پروپیکونازول + دیفنکونازول توانستند به طور معنیداری میزان شدت بیماری زنگ زرد و لکه سپتوریایی را در قیاس با شاهد کاهش دهند. تفاوت معنیداری از لحاظ کاهش شدت بیماری زنگ قهوهای بین قارچکشهای اعمال شده مشاهده نگردید اگرچه میزان وقوع و شدت بیماری بر روی رقم وریناک کمتر بود. در قیاس با شاهد، بیشترین افزایش عملکرد مربوط به کرت-های تیمارشده با قارچکشهای پروپیکونازول + سیپروکونازول، آزوکسی استروبین + سیپروکونازول و پروپیکونازول + دیفنکونازول به ترتیب به میزان 53، 52 و 44 درصد بود. نتایج این تحقیق نشان داد که کاربرد قارچکش پروپیکونازول + دیفنکونازول در دوزهای بالا میتواند در مدیریت موثر بیماریهای لکه برگی قارچی شایع گندم مفید واقع گردد.
کلیدواژه ها
Title
Field efficacy of propiconazole + difenoconazole fungicide to control common fungal leaf spot diseases of wheat compared with the other recommended fungicides
Authors
Abstract
Fungal incited diseases are responsible for about 15-20% wheat yield losses annually worldwide. The management of these diseases is primarily achieved through the application of the chemical fungicides. In present study, a field experiment was conducted at Safiabad Agricultural Research, Education and Natural Resources Center in Dezful to assess the effect of propiconazole + difenoconazole (Harbor®) fungicide on control of fungal pathogens causing leaf spot on wheat caused by Puccinia striiformis f. sp. tritici, P. triticina and Zymoseptoria tritici in two commercial cultivars of Verinak and Chamran in two separate research farms compared with other conventional foliar fungicides. Experiments were designed as completely randomized blocks with nine treatments including propiconazole + difenoconazole at three doses of 0.3, 0.4 and 0.5 L ha-1, propiconazole + cyproconazole (0.4 L ha-1), spiroxamine + tebuconazole + triadimenol (0.6 L ha-1), azoxystrobin + cyproconazole (0.75 L ha-1), propiconazole (1 L ha-1), tebuconazole (1 L ha-1) and a treatment sprayed only with distilled sterile water as untreated control. The measuring control effectiveness of foliar fungicides was performed under natural inoculums of stripe and leaf rusts. On the contrary, the conidial suspension of Z. tritici strain Dezful was adjusted at concentration of 1 × 106 spores mL-1 and evenly sprayed on experimental plots. Collected data were analyzed using SAS® software. In the first farm, where the Chamran cultivar was sown, all fungicides were significantly able to reduce the disease severity of septoria blotch and leaf rust diseases compared with untreated control except the lower doses of the propiconazole + difenoconazole (0.3 and 0.4 L ha-1). No significant difference was detected between fungicides in reduction of stripe rust, although chamran cultivar showed the lower incidence and severity of the stripe rust. A significant increase in thousand-seed weight and yield per hectare of the Chamran cultivar was detected in plots treated with the fungicides. The highest yield was seen in plots treated with the tebuconazole and propiconazole + difenoconazole (0.5 L ha-1) with an increase yield of 44% and 23%, respectively compared with untreated control. In the second farm, where the Verinak cultivar was sown, all foliar fungicides applied including propiconazole + difenoconazole (0.5 L ha-1) could significantly reduce the severity of the septoria leaf blotch and stripe rust diseases compared with untreated control. on wheat.
Keywords
Chemical control, Commercial cultivars, Fungal pathogens, Harbor®, , Triticum aestivum L