ارزیابی فعالیت آنتاگونیستی گونه های Trichoderma علیه عامل بیماری پژمردگی آوندی گل داوودی در فضای سبز شهرداری منطقه 17 تهران
کد مقاله : 1422-24IPPC (R4)
نویسندگان
1مرکز تحقیقات آموزش و مشاوره فضای سبز شهرداری منطقه۱۷ تهران
2استادیار، موسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
3مرکز تحقیقات آموزش و مشاوره فضای سبز شهرداری منطقه 17 تهران، ایران
چکیده
بیماری آوندی پژمردگی فوزاریوم گل داوودی با عامل Fusarium oxysporum یکی از بیماری های مهم قارچی خاکزاد است که موجب علایم پژمردگی، پوسیدگی طوقه و ریشه می شود. در این پژوهش قارچ عامل بیماری در تابستان 1398 از محوطه فضای سبز ساختمان شهرداری منطقه 17 جداسازی شد و بر اساس ویژگی‌های ریخت‌شناختی با استفاده از کلیدشناسی Leslie و Summerell (2006) شناسایی شد. در این پژوهش، اثرات آنتاگونیستی جدایه‌های مختلف از گونه های Trichoderma longibrachiatum،T. harzianum و T. atroviridea ایزوله بومی ایران از مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان تهران واقع در شهرستان ورامین تهیه و علیه قارچ F. oxysporum تحت شرایط آزمایشگاهی و گلخانه ای مورد بررسی قرار گرفت. در این بررسی با استفاده از روش کشت متقابل و متابولیت های فرار توانایی آنتاگونیستی جدایه های تریکودرما علیه قارچ F. oxysporum در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج مقایسه میانگین تاثیر جدایه های T. longibrachiatum، T. harzianum و T. atroviridea روی رشد قارچ F. oxysporum در کشت تقابل به ترتیب 89/28درصد، 72/13 درصد و 58/11 درصد و در متابولیت های فرار به ترتیب 78/38 درصد، 65/78 درصد و 45/58 درصد بود. اثر بیوکنترل گونه های تریکودرما با استفاده از روش تیمار خاک با تریکودرما و فوزاریوم به نسبت 10 و 14 گرم به ازای هر کیلوگرم خاک مخلوط و مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که جدایه های T. longibrachiatum، T. harzianum و T. atroviridea به ترتیب به میزان 70/22 درصد، 62/47 درصد و 56/46 درصد نسبت به شاهد موجب کاهش بروز پژمردگی آوندی در شرایط گلخانه می شوند از لحاظ آماری با شاهد در سطح احتمال 5 درصد تفاوت معنی داری داشتند. همچنین جدایه T. longibrachiatum نسبت به بقیه جدایه ها موجب افزایش فاکتورهای رشدی (گلدهی، ارتفاع، وزن تر و خشک) شد. یافته های این پژوهش نشان می دهند که T. longibrachiatum پتانسیل قابل توجهی به عنوان عامل کنترل زیستی برای مهار بیماری فوزاریوم آوندی و بهبود فاکتورهای رشدی گل داوودی دارد.
کلیدواژه ها