گسترش پژمردگی و زردی فوزاریومی گوجه فرنگی در ناحیه یک هواشناسی کشاورزی کشور

کد مقاله : 1535-24IPPC (R3)
نویسندگان
موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر
چکیده
برای تعیین نواحی هواشناسی کشاورزی از شاخص های دما، بارش، ارتفاع از سطح دریا، نوع محصول و نظرات کارشناسی بهره گرفته شده است. بر این اساس کشور ایران به شش ناحیه تقسیم می شود. گوجه فرنگی با سطح زیر کشتی معادل 148000 هکتار در ایران و با عنایت به میزان مصرف روزانه، تولیدات و صادرات در بین محصولات سبزیجات از جایگاه ویژه ای برخوردار می باشد. در منطقه یک هواشناسی کشاورزی کشت تابستانه و تولید گوجه فرنگی رایج بوده است. جهت نمونه‌برداری از مزارع گیاه گوجه‌فرنگی آلوده به بیماری زردی فوزاریومی در شهرستان های استان های البرز، تهران، خراسان رضوی، زنجان، کرمانشاه، کردستان، اردبیل، آذربایجان شرقی و آذربایجان غربی بازدید به عمل آمد. نمونه‌برداری از گیاهان در مرحله رشدی گیاه کامل صورت گرفت و معیار انتخاب بوته وجود علایم شاخص بیماری، شامل روشن شدن رگبرگ‌های جوان، زردی یکطرفه در شاخه و پژمردگی بوته بود. نمونه ها جهت جداسازی عامل بیماری در پاکت کاغذی قرار داده و به آزمایشگاه منتقل گردید. پس از شستشو و ضدعفونی با هیپوکلریت سدیم یک درصد و آبکشی با اب مقطر سترون بخش‌هایی از بین بافت آلوده و سالم برش خورده و به محیط کشت PDA انتقال یافت. جدایه ها پس از رشد توسط تک اسپور شدن خالص سازی شده و به محیط کشتCLA جهت شناسایی های بعدی منتقل گردید. تعداد 152 جدایه از جنس فوزاریوم جداسازی گردید. رشد جدایه‌های خالص سازی شده در محیط PDA در دو دمای 18 و 27 درجه سلسیوس بررسی شد و توانایی ایجاد بیماری برای تعیین فرم اختصاصی روی خیار نیز بررسی شد. بدین ترتیب جدایه های مربوط به lycopersici Fusarium oxysporum f.sp از radicis lycopersici F. oxysporum f.sp تفکیک گردید. آزمون بیماری زایی جدایه های oxysporum f.sp lycopersici F. روی رقم حساس بانی بست انجام یافت. این آزمون به صورت تصادفی با چهار تکرار برای هرجدایه با غلظت 106×2 اسپور در هر میلی لیتر صورت گرفت. برای شاهد از آب مقطر سترون استفاده گردید. بیشترین گسترش بیماری در استان خراسان رضوی و کمترین آن مربوط به استان اردبیل بود. شاخص بیماری به روش نیرمالادیو و همکاران، 2016 محاسبه و بر مبنای متوسط شدت بیماری پر آزاری جدایه ها دسته بندی شد. جدایهKer10 از استان کرمانشاه پر آزارترین جدایه بود. در سایر استان ها جدایه های مناطق مختلف درجات متفاوتی از پرآزاری را بروز دادند. این بیماری در طی سالیان اخیر در سطح استان‌های مورد بررسی گسترش بیشتری یافته است و با توجه به مصرف بی رویه سموم شیمیایی توسط کشاورزان جهت کنترل بیماری شایسته است مقاومت به بیماری ارقام تجاری هر ناحیه هواشناسی با جدایه های عامل رایج آن سنجیده گردد و جهت توصیه به کشاورزان مورد استفاده قرار گیرد.
کلیدواژه ها
 
Title
Prevalence of tomato yellows, wilting by Fusarium in Iran Agroecological zone one
Authors
Abstract
Temperature, sedimentation, elevation from sea level indices along with the type of crops and scientists experience utilize to determined agro-ecological zones. On this matter, six agro-ecological zones have been identified in Iran. Tomato has a special place among vegetable crops in Iran according to daily consumption, production, and export by covering 148000 ha areas under cultivation. Summer cultivation and production of tomato have been prevalent in Iran Agro-ecological zone one. Samples of infected tomato plants to Fusarium yellows collected during the monitoring of the farms of different cities of Alborz, Tehran, Khorasan Razavi, Zanjan, Kermanshah, Kurdistan, Ardebil, East Azerbaijan, and West Azerbaijan provinces. Samples collected from fully developed plants with an observation of clear disease symptoms including the young leaf vein clearing, branches side yellows, and wilting. Infected samples transferred to the laboratory in a paper envelop to isolate and identify the causal pathogen. Small parts of infected tissue at the border with healthy tissue cut and placed on PDA after two-minute disinfection with one percent sodium hypochlorite and washing with distilled sterile water. After initial incubation fungal isolate purified by a single spore method and then transferred to CLA culture medium for further identification. In total, 152 isolates of the genus Fusarium have been identified. The growth rate of isolate on PDA under two temperatures 18 and 27 degrees Celsius was measured and used along with the test of pathogenicity on cucumber for identification of forma specialis. Isolates belonging to Fusarium oxysporum f.sp lycopersici separated from the F. oxysporum f.sp radices-lycopersici. Isolates of
F. oxysporum f.sp lycopersici from different geographical regions were evaluated on Bunny best susceptible cultivar. This test was performed randomly with four repetitions for each isolate with a concentration of 2 ×106 spores per ml and distilled water used as control. The highest disease incidence was in Khorasan Razavi province and the least was in Ardebil province. The disease severity was evaluated according to Nirmaladevi et al., 2016 and the virulence of isolates were categorized based on the mean disease severity. The most virulent isolate was Ker10 from Kermanshah province. Different levels of virulence observed among the isolates of other province geographical regions. This disease spread increased over the farms of provinces understudy during the recent years and farmers sprayed a lot of agricultural chemicals to control the disease. Therefore, it is important to consider the evaluation of the commercial cultivars for resistance to prevalent isolate of pathogens form the same agro-ecological zone and utilize results for the suggestion to the farmers.
Keywords
Fusarium oxysporum f. sp.lycopersici, Pathogenicity diversity, soil borne disease