ارزیابی تاثیر اسید سالسیلیک و جاسمونیک روی میزان تخمریزی سن شکارگر Macrolophus pygmaeus Rambur (Hemiptera: Miridae) روی گوجه فرنگی
کد مقاله : 1553-24IPPC (R3)
نویسندگان
1دانشگاه مراغه دانشکده کشاورزی گروه گیاهپزشکی
2گروه آموزشی گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه، شهرستان مراغه
چکیده
سن Macrolophus pygmaeus Ramburیک حشره گیاهخوار _ گوشتخوار بوده که برای مهار جمعیت آفات مختلف کاربرد دارد، استفاده از شیوههای افزایش کارایی شکارگری از طریق افزایش ویژگیهای مثبت گیاه میزبان میتواند روش مؤثری در برنامههای مدیریت تلفیقی آفات باشد. مقاومت القایی در نتیجه گیاهخواری حشرات و یا سایر مواد غیرزنده در گیاه القا میشود که شامل تولید مواد فرار متصاعد شده گیاهی می-باشد که بیوسنتز ترکیبات خاص همانند مواد ضد گیاهخواری و بازدارندههای هضم را افزایش میدهد. این ترکیبات موجب کاهش رشد و نمو، زندهمانی و تولید مثل گیاهخوارها میشوند. القا مقاومت در مقابل یک حشره ممکن است تأثیر مثبت یا منفی روی ترجیح حشرات از گونههای دیگر همانند شکارگرها داشته باشد. اسید جاسمونیک و سالسیلیک از مهمترین مواد مؤثر روی فیتوهورمونهای موثر در دفاع القایی میباشند. در مطالعه حاضر تأثیر پاشش اسیدسالسیلیک و جاسمونیک و استفاده از رقم جهش یافته def-1(رقم پایه Castelmart که مسیر تولید اسید جاسمونیک در آن مختل شده است) روی میزان تخمریزی سن یاد شده در گیاه گوجهفرنگی در شرایط حضور و عدم حضور تخم بید آرد ارزیابی شد. این بررسی در شرایط آزمایشگاهی (دمای 1± 25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5 ±65 درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی) در دانشگاه آمستردام انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل تیمارهای پاشش آب، پاشش اسید سالسیلیک با غلظت ppm200، پاشش اسید جاسمونیک با غلظت 05/0 میلیمولار، روی رقم Newtonو همچنین رقم Castelmart و رقم جهش یافته def-1 با پاشش آب میباشند، همه تیمارها با حضور چهار جفت سن شکارگر یاد شده (چهار نر و چهار ماده 0 تا 2 روزه بدون سابقه تغذیه حشرات کامل از بید آرد) با چهار تکرار حاوی تخم بید آرد و چهار تکرار از هر تیمار بدون تخم بید آرد انجام گردید. رهاسازی سنها یک روز بعد از پاشش و حذف شکارگرها هم دو روز بعد از رهاسازی صورت گرفت. در این آزمایش تعداد پوره ظاهر شده در روی هر تیمار شمارش شده و میانگینها مقایسه شدند. دادهها با نرم افزار SAS (9.1) و فرایند GLMتجزیه گردید. اثر واریتهها و تیمارهای پاششی به ترنیب در سطح 5% و 1% معنیدار بوده و بیشترین تخمریزی سن روی تیمار رقم def-1 در عدم حضور تخم بید آرد با 28/2±87/15 تخم و کمترین آن روی رقم نیوتن با پاشش اسید سالسیلیک درحضور تخم بید آرد با 32/2±25/6 تخم به دست آمد. نتایج نشان داد با توجه به تأثیر منفی پاشش اسید سالسیلیک روی میزان تخمریزی سن شکارگر، انتخاب ماده مذکور برای مدیریت تلفیقی آفات همزمان با استفاده از سن شکارگر حتی با تامین منبع پروتئینی جانوری (تخم بید آرد) قابل توصیه نمیباشد.
کلیدواژه ها
Title
Evaluating the effect of salicylic acid and jasmonic acid on the oviposition of predatory bug Macrolophus pygmaeus Rambur (Hemiptera: Miridae) on tomato
Authors
Abstract
Macrolophus pygmaeus Rambur is an herbivorous-carnivorous predatory mirid bug that is used against most of the important pests. Hence, identifying and applying ways that can be used for enhancing the efficiency of predation using the positive characteristics of the host plant can be an effective step in using this predator in integrated pest management. Induced resistance is improved by herbivores or some elicitors in the plant which include the production of volatiles that increase the biosynthesis of some certain compounds such as anti-herbivores toxins and inhibitors. These compounds act against herbivores by reducing its development, viability and reproduction. Induced resistance against one insect can have a positive or negative effect on other species such as predators. Jasmonic acid and salicylic acid are the most famous elicitors affecting phytohormones that are important in induced resistance. In this research, the effect of spraying tow elicitors such as salicylic acid and Jasmonic acid and one mutant def-1 cultivar (Castelmart cultivar that disturbed production path of Jasmonic acid) on macrolophus oviposition on tomato plant in the presence and absence of ephestia eggs was evaluated. This study was performed at the University of Amsterdam under laboratory conditions (25±1oC, 65±5% RH and 16:8 h (L: D). The experimental treatments included Newton cultivar with water spraying, salicylic acid spraying (200ppm) and Jasmonic acid spraying 0.05 mM, def-1 mutant cultivar with water spraying and Castelmart cultivar with water spraying. All treatments were performed with the presence of 4 pairs of macrolophus (4 males and 4 females with 0-2 days age without feeding of ephestia eggs) 4 replicates with Ephestia sp. eggs and 4 replicate without Ephestia sp. eggs. The release of the mirids took place one day after spraying and the removal of the predators two days after the release. In this experiment, the number of appeared nymphs were counted and compared. Data were analyzed using SAS software (9.1) and GLM process. According to the results, the effect of cultivars and treatments was significant deferent at the level of 5% and 1% respectively and the highest oviposition was obtained on the treatment of def-1 cultivar in the absence of Ephesta sp, eggs with 15.87±2.28 eggs and the lowest on Newton cultivars with salicylic acid spraying in the presence of Ephestia sp. eggs with 6.25±2.32 eggs. The results showed that due to the negative effect of Salicylic acid and Jasmonic acid spray on oviposition of M. pygmaeus, it is not recommended to select the mentioned material for integrated pest management using the M. pygmaeus even with the supply of animal protein source (ephestia eggs).
Keywords
salicylic acid, jasmonic acid, def-1, Induced resistance