مطالعه مقدماتی بر‌هم‌کنش Habrobracon hebetor و Venturia canescens روی لارو Ephestia kuehniella
کد مقاله : 1558-24IPPC (R3)
نویسندگان
1گروه گیاهپزشکی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
2گروه گیاهپزشکی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی کرج، دانشگاه تهران
3گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
چکیده
تاکنون ۱۵ گونه پارازیتوئید لارو، از روی کرم گلوگاه انار از ایران گزارش شده است، از جمله، دو زنبور Habrobracon hebetor و Venturia canescens. در شرایط باغات انار، دو زنبور مذکور، هرکدام به تنهایی، و هر دو با هم، در یک زمان نیز روی کرم گلوگاه انار فعال می‌باشند. به منظور کنترل بیولوژیک، امکان پرورش و رهاسازی هر دو زنبور نیز وجود دارد لذا در تحقیق حاضر، اثر متقابل دو زنبور روی یکدیگر، با استفاده از لاروهای شب‌پره بید آرد به عنوان حشره مدل، مورد بررسی قرار گرفت. برای انجام آزمایش، ۷ تیمار (1. H. hebetor
2. V. canescens
3. لاروها ۲۴ ساعت اول در اختیار زنبور H. hebetor ، سپس حذف، و در اختیار زنبور V. canescens،
4. لاروها ۲۴ ساعت اول در اختیار زنبور V. canescens ، سپس حذف، و در اختیار زنبورH. hebetor،
5. لاروها ۲۴ ساعت اول در اختیار زنبور V. canescens ، سپس حذف، و یک هفته بعد در اختیار زنبور H. hebetor،
6. لاروها همزمان در اختیار هر دو زنبور H. hebetor و V. canescens
7. لاروها در ۲۴ ساعت اول در اختیار زنبور V. canescens ، سپس حذف و یازده روز بعد در اختیار زنبور H. hebetor) در ۱۰ تکرار بکار رفت و در هر تکرار از ۱۰ لارو بید آرد استفاده شد. ۲۴ ساعت به هر زنبور فرصت داده شد تا لاروهای موجود را پارازیته نماید. پس از طی دوران نابالغ زنبور، و خروج حشرات کامل از بدن میزبان‌ها، آماربرداری صورت گرفت. وجود یا عدم وجود پارازیتیسم، مدت زمان دوره نابالغ زنبور، تعداد و جنسیت زنبورهای خارج شده، مورد بررسی قرار گرفتند. آنالیز داده‌ها نشان داد تفاوت معنی‌داری بین تیمارها از لحاظ پارازیتیسم و تعداد زنبورهای خارج شده وجود دارد (p<0.05). طبق آزمایشات انجام شده، زنبور V. canescens هنگامی که به تنهایی رها می‌شود نسبت به زمانی که با زنبور H. hebetor رها می‌شود میزان پارازیتیسم بالاتری از خود نشان می‌دهد. ولی زنبور H. hebetor در صورتی که بصورت همزمان با زنبور V. canescens رها شود میزان پارازیتیسم بالاتری از خود نشان می‌دهد. در بین تیمارها، تیمار رهاسازی هر دو زنبور بصورت همزمان، از لحاظ تعداد زنبورهای خارج شده بیشتر بود. همچنین تعداد زنبورهای نر خارج شده در رهاسازی همزمان، تقریبا ۵/۱ برابر زنبورهای ماده بود. لذا ضمن نیاز به تحقیقات تکمیلی، براساس نتایج بررسی حاضر، تیمار رهاسازی هر دو زنبور به صورت همزمان، در کنترل بیولوژیک اشباعی می‌تواند مورد توجه قرار گیرد.
2. V. canescens
3. لاروها ۲۴ ساعت اول در اختیار زنبور H. hebetor ، سپس حذف، و در اختیار زنبور V. canescens،
4. لاروها ۲۴ ساعت اول در اختیار زنبور V. canescens ، سپس حذف، و در اختیار زنبورH. hebetor،
5. لاروها ۲۴ ساعت اول در اختیار زنبور V. canescens ، سپس حذف، و یک هفته بعد در اختیار زنبور H. hebetor،
6. لاروها همزمان در اختیار هر دو زنبور H. hebetor و V. canescens
7. لاروها در ۲۴ ساعت اول در اختیار زنبور V. canescens ، سپس حذف و یازده روز بعد در اختیار زنبور H. hebetor) در ۱۰ تکرار بکار رفت و در هر تکرار از ۱۰ لارو بید آرد استفاده شد. ۲۴ ساعت به هر زنبور فرصت داده شد تا لاروهای موجود را پارازیته نماید. پس از طی دوران نابالغ زنبور، و خروج حشرات کامل از بدن میزبان‌ها، آماربرداری صورت گرفت. وجود یا عدم وجود پارازیتیسم، مدت زمان دوره نابالغ زنبور، تعداد و جنسیت زنبورهای خارج شده، مورد بررسی قرار گرفتند. آنالیز داده‌ها نشان داد تفاوت معنی‌داری بین تیمارها از لحاظ پارازیتیسم و تعداد زنبورهای خارج شده وجود دارد (p<0.05). طبق آزمایشات انجام شده، زنبور V. canescens هنگامی که به تنهایی رها می‌شود نسبت به زمانی که با زنبور H. hebetor رها می‌شود میزان پارازیتیسم بالاتری از خود نشان می‌دهد. ولی زنبور H. hebetor در صورتی که بصورت همزمان با زنبور V. canescens رها شود میزان پارازیتیسم بالاتری از خود نشان می‌دهد. در بین تیمارها، تیمار رهاسازی هر دو زنبور بصورت همزمان، از لحاظ تعداد زنبورهای خارج شده بیشتر بود. همچنین تعداد زنبورهای نر خارج شده در رهاسازی همزمان، تقریبا ۵/۱ برابر زنبورهای ماده بود. لذا ضمن نیاز به تحقیقات تکمیلی، براساس نتایج بررسی حاضر، تیمار رهاسازی هر دو زنبور به صورت همزمان، در کنترل بیولوژیک اشباعی می‌تواند مورد توجه قرار گیرد.
کلیدواژه ها