بررسی تاثیر الیسیتورهای قارچی بر خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی و مقاومت به بیماری کپک خاکستری ناشی از قارچ Botrytis cinerea در گل شاخه بریده رز رقم سامورایی
کد مقاله : 1604-24IPPC (R4)
نویسندگان
1علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد واحد علوم تحقیقات، تهران، ایران
2مرکز تحقیقات کشاورزی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات. تهران. ایران
3گروه علوم باغبانی ، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران. ایران
4دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
چکیده
به منظور بررسی ماندگاری و کیفیت گل رز و کاهش درصد آلودگی به بیماری کپک خاکستری ناشی از قارچ Botrytis cinerea غلظت‌های مختلف الیسیتور قارچی به عنوان مهار‌کننده غیر شیمیایی بر گل شاخه بریده رز رقم سامورایی بررسی شد. برای تهیه الیسیتور قارچی، از قارچ B.cinerea و برای تهیه زاد مایه تلقیح از کشت 10 روزه قارچ B.cinerea روی محیط کشت PDA استفاده شد. سپس اسپورهای درون سوسپانسیون شمارش شده و غلظت اسپورها به میزان 105×2 اسپور بر میلی‌لیتر فراهم گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. گل‌های بریده از ابتدا به مدت 24 ساعت در محلول‌های حاوی الیسیتور قارچی با غلظت های 600 ، 800 و 1000 پی‌پی‌ام قرار گرفته و بعد از آن به آب مقطر منتقل شدند. یک‌سری از گل‌ها نیز بعد از تیمار 24 ساعته با غلظت‌های مختلف الیسیتور قارچی، در روز سوم با اسپورهای قارچ B.cinerea اسپور پاشی شدند و سپس صفات مختلف مرتبط با بیماری‌زایی در روزهای 3 ، 7 و 10 پس از آلودگی بررسی گردید. سایر صفات از جمله طول عمر گلدانی، شاخص ثبات غشای سلولی، آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز، آنزیم کاتالاز، کربوهیدرات محلول و شدت بیماری برگ‌ها در گل‌های شاخه بریده رز بررسی شد. نتایج نشان داد که تیمار گل‌های رز با الیسیتور 1000 پی‌پی‌ام با افزایش کربوهیدرات محلول برگ(0.57 میلی گرم بر گرم وزن تر)، شاخص ثبات غشای سلولی برگ(47.31 درصد)، آنزیم کاتالاز و سوپراکسیددیسموتاز برگ (0.06 , 0.77 واحد آنزیمی بر میلی گرم پروتئین)، موجب افزایش معنیدار طول عمر گلدانی( 15.66 روز ) نسبت به شاهد آب( 8.66 روز ) در سطح احتمال( p≤0.01 ) شد. بررسی شاخص بیماری نیز بیانگر آن بود که الیسیتور 1000 پی‌پی‌ام به همراه اسپورهای قارچ B.cinerea با افزایش کربوهیدرات محلول برگ(0.52 میلی گرم بر گرم وزن تر)، شاخص ثبات غشای سلولی برگ(37.56 درصد ) و آنزیم کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز برگ(0.05 , 0.70 واحد آنزیمی بر میلی گرم پروتئین ) موجب افزایش معنیدار طول عمر گلدانی( 12.33 روز ) نسبت به شاهد B.cinerea ( 7.66 روز ) در سطح احتمال( p≤0.01 ) شد. در نهایت شدت بیماری در گل‌های شاخه بریده رز تیمار شده با الیسیتور قارچی نسبت به شاهد B.cinerea دارای یک اختلاف معنی دار در سطح احتمال( p≤0.01 )بود.
کلیدواژه ها