تاثیر حضور مورچه در کلنی شته ها بر وقوع پدیده شکارگری درون رسته ای
کد مقاله : 1619-24IPPC (R1)
نویسندگان
بخش تحقیقات گیاهپزشکی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی/مشهد
چکیده
از آنجایی که در داخل رسته شته خوارها حشرات شکارگر و پارازیتوﺋﯿد منبع غذایی یکسانی را مورد استفاده قرار می دهند، وقوع پدیده شکارگری درون رسته ای امری محتمل به نظر می رسد. از سوی دیگر مورچه های همیار شته ها به عنوان طرف های سوم دعوی در برهم کنش شته و شته خوار، در ازای دریافت عسلک شته ها به عنوان یک ماده غذایی غنی از کربوهیدرات از آن ها در مقابل دشمنان طبیعی محافظت می کنند. با در نظر گرفتن روابط چندگانه در بین شته- مورچه- شکارگر/ پارازیتوﺋﯿد در کلنی شته مورد مطالعه، در یک آزمایش صحرایی بر روی دو گیاه میزبان شامل Cardaria draba L. (brassicaceae) زمانی که شته Acyrthosiphon gossypii Mordvilko (Homoptera: Aphididae) تحت مراقبت مورچه Lasius turcicus Santschi (Hymenoptera: Formicidae) و Cirsium arvense L. (Asteraceae) زمانی که شته Brachycaudus cardui L. (Homoptera: Aphididae) تحت مراقبت مورچه Crematogaster sordidula Nylander (Hymenoptera: Formicidae) از آن ها تغذیه می نمودند با اندازه گیری نوسانات جمعیت حشرات شکارگر و پارازیتوﺋﯿد در حضور و عدم حضور مورچه های همیار شته ها، وقوع احتمالی پدیده شکارگری درون رسته ای و شدت آن مورد بررسی قرار گرفت. ارزیابی نوسانات جمعیت زمانی که شکارگر و پارازیتوﺋﯿد هر دو منبع غذایی یکسانی را مورد استفاده قرار می دهند و با در نظر گرفتن حضور مورچه های همیار، نشان داد که میانگین تعداد شکارگر بازای هر کلنی شته در حضور مورچه های همیار به صورت معنی داری بر روی هر دو گیاه میزبان کاهش یافت (به ترتیب t = 20.14, d.f. = 34.37, P < 0.001 بر روی C. draba و t = 16.82, d.f. = 23.30, P < 0.001 بر روی C. arvense). در نقطه مقابل، نرخ پارازیتیسم هر دو گونه شته مورد مطالعه در غیاب مورچه های همیار شته های مورد مطالعه به شدت کاهش یافت (به ترتیب χ2 = 87.13, d.f. = 1, P < 0.01 و χ2 = 148.72, d.f. = 1, P < 0.001 برای A. gossypii و B. cardui). نتایج این مطالعه نشان داد که حضور مورچه در کلنی شته ها می تواند بر شدت و وقوع واکنش شکارگری درون رسته ای تاثیر گذاشته و متعاقبا یک فضای عاری از دشمن طبیعی برای برخی گونه های پارازیتوﺋﯿد ها در جایی که اکثر حشرات شکارگر به سختی تحت تاثیر رفتار تهاجمی مورچه ها قرار گرفته و از کلنی شته ها دور رانده شده ایجاد نمایند. بر اساس نتایج این مطالعه، اگر حشرات ماده در حال کاوش پارازیتوﺋﯿد موفق به تخم گذاری در کلنی های شته تحت مراقبت مورچه ها شوند، متعاقبا نتاج آن ها می توانند از خطر شکار شدن توسط شکاگر هم رسته نجات یافته و بقاء پیدا کنند.
کلیدواژه ها
Title
Effect of ant-attendance on the occurrence of intraguild predation
Authors
Abstract
As parasitoids and predators exploiting similar food resource then it appears that aphidophagous guilds constitute especially favourable systems for intraguild predation (IGP). On the other hand ants as third parties of aphid-aphidophage interaction protect aphids against their natural enemies and in return obtain carbohydrate-rich honeydew as a nutritional resource. Considering interrelationship among aphid-ant-predator/parasitoid in a aphid colony, a field experiment was conducted on two plants, including: hoary cress Cardaria draba L. (brassicaceae) and Canada thistle Cirsium arvense L. (Asteraceae) when aphid-centered system consisting of Acyrthosiphon gossypii Mordvilko (Homoptera: Aphididae), the tending ant Lasius turcicus Santschi (Hymenoptera: Formicidae) on hoary cress and Brachycaudus cardui L. (Homoptera: Aphididae), the tending ant Crematogaster sordidula Nylander (Hymenoptera: Formicidae) on Canada thistle. Evaluation of occurrence and intensity of IGP when predators and parasitoids share the same resource at the presence of aphid tending ants revealed that the mean number of predators per aphid colony decrease significantly when aphids were tended by ants on both host plants (t = 20.14, d.f. = 34.37, P < 0.001 on hoary cress and t = 16.82, d.f. = 23.30, P < 0.001 on Canada thistle). On the contrary the parasitism rate of both aphids decreased significantly when the tending ant was deprived from access to the aphid colony (respectively, χ2 = 87.13, d.f. = 1, P < 0.01 and χ2 = 148.72, d.f. = 1, P < 0.001 for A. gossypii and B. cardui). Our results indicate that the ant attendance could affect the occurrence and intensity of IGP and consequently provide an enemy free space for parasitoids where predators heavily were attacked and moved away from the aphid colony. If a foraging aphid female parasitoid succeeds in ovipositing into patches with guarding ants, then its offspring could protect from intraguild predation risk.
Keywords
Aphidophagous, Mutualism, Predator, Parasitoid, Enemy-free Space