توانایی رقم عسکری انگور برای جبران خسارت ناشی از نسل اول آفت خوشه‌خوار با شبیه‌سازی خسارت در شهرستان دنا
کد مقاله : 1624-24IPPC (R3)
نویسندگان
1گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه یاسوج، یاسوج، ایران
2گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه یاسوج، یاسوج
چکیده
شهرستان دنا، با 1100 هکتار باغ انگور، یکی از مناطق مهم تولید انگور در جنوب کشور می‌باشد. رقم غالب منطقه، رقم عسکری و شب‌پره خوشه‌خوار انگور، Lobesia botrana (Denis & Schiffermüller, 1775)، مهمترین آفت این محصول در این شهرستان می‌باشد. این آفت در این شهرستان، حداقل سه نسل در سال دارد که نسل اول آن گلخوار و نسل‌های بعدی آن از حبه‌های انگور تغذیه می‌کنند. با توجه به مطالعات پیشین جمعیت حشرات کامل نسل اول خوشه‌خوار انگور در این شهرستان بسیار بالا می‌باشد. از همین رو تصمیم گرفته شد تا با روش شبیه‌سازی خسارت در مرحله گلدهی و ارزیابی تأثیر این روش بر میزان عملکرد، توانایی رقم غالب منطقه برای جبران خسارت نسل اول آفت، مورد بررسی قرار گیرد. نخست یک تاکستان مناسب (درختان همگی رقم عسکری، همسن و پانزده ساله و به فواصل منظم دو متری از یکدیگر بین و درون ردیف‌ها) انتخاب گردید. نیمه اول خردادماه چهار درخت به طور کاملاً تصادفی انتخاب و با جدا کردن و شمارش تمامی خوشه‌ها و گل‌ها، میانگین تعداد خوشه در درخت و گل در خوشه در هر سال به طور دقیق محاسبه گردید. با داشتن این داده‌ها، اقدام به پیاده نمودن طرح آزمایشی کاملاً تصادفی با هشت تیمار 0، 5، 10، 15، 20، 25، 30 و 40 درصد حذف گل‌ها بر مبنای میانگین تعداد گل در خوشه در آن سال و سه تکرار (هر درخت به عنوان یک تکرار) گردید. جهت جلوگیری از هر گونه آسیب احتمالی به تیمارها، باغ محل تحقیق دو نوبت گوگردپاشی (اوایل خوشه‌دهی و مرحله غوره) و هر بیست روز یک بار تا زمان برداشت با آفت‌کش سایپرمترین سمپاشی می‌گردید. نیمه اول مهر، محصول درختان به تفکیک تیمار و تکرار برداشت و توزین گردید. این عملیات دو سال پیاپی (1396 و 1397) در یک باغ و به طور کاملاً یکسانی انجام گردید و نتایج بدست آمده برای هرسال جداگانه تجزیه و برای دو سال تجزیه مرکب گردید. نتایج نهایی نشان داد حذف گل‌ها تا به میزان 40 درصد، نه تنها کاهش معنی‌داری در میزان عملکرد این رقم در این منطقه به همراه ندارد و نیازی به مبارزه با نسل اول آفت نمی‌باشد بلکه فعالیت آفت با تنک کردن گل‌ها افزایش کیفی محصول را نیز به همراه دارد. این جبران خسارت با کاهش ریزش طبیعی گل‌ها و افزایش وزن حبه‌ها حاصل می‌شود.
کلیدواژه ها