ارزیابی توانایی گونه های Trichoderma harzianum و T. viride در کنترل بیولوژیک Fusarium oxysporum f.sp. dianthi
کد مقاله : 1626-24IPPC (R2)
نویسندگان
گروه بیماری شناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران
چکیده
یکی از مهمترین بیماری های گل زینتی میخک (Dianthus caryophyllus L.) پژمردگی آوندی است که توسط قارچ خاکزاد Fusarium oxysporum f.sp. dianthi ایجاد میشود. این بیماری در اکثر کشورهای تولید کننده و صادر کننده این گل به عنوان یکی از عوامل محدود کننده کشت آن محسوب می شود. تاکنون تاثیرات بیوکنترلی گونه های مختلف تریکودرما بر روی بسیاری از عوامل بیماری زای قارچی به اثبات رسیده است. برای این مطالعه، 105 نمونه از گیاهان آلوده و دارای علایم بیماری از گلخانه های استانهای تهران، خوزستان، فارس، کرمان و مرکزی با روش نمونه برداری تصادفی جمع آوری شد. بعد از انجام روش ملکولی RFLP و آزمون بیماری زایی بر روی قلمه های رقم حساس نسبت به بیماری پژمردگی آوندی (Rendezvous)، 96 جدایه به عنوان Fusarium oxyspotum f.sp. dianthi تایید و برای ادامه تحقیق استفاده شدند. ده جدایه Trichoderma viride و ده جدایه Trichoderma harzianum از رایزوسفر گیاهان سالم همان گلخانه های میخک جمع آوری شدند. بعد از تایید نهایی این جدایه ها با روش ملکولی RAPDبه عنوان گونه های مورد نظر؛ توانایی آنتاگونیستی آنها در برابر قارچ عامل بیماری در روش کشت متقابل، آزمون ترکیبات فرار و آزمون CSA (Competitive Saprophytic Ability) مورد بررسی قرار گرفت. دامنه آنتاگونیستی این جدایه ها در آزمون کشت متقابل 18% تا 58%، در آزمون ترکیبات فرار 3/9 % تا 5/67% و در آزمون CSA بین 1/18% تا 2/78 % اندازه گیری شد. در همه آزمونها توانایی آنتاگونیستی جدایه Th1 از همه بیشتر و جدایه Tv5 از همه کمتر بود. ده جدایه از آنتاگونیست ها به منظور ارزیابی تآثیر آنتاگونیستی، برای آزمایشات گلخانه ای به روش تلقیح با سوسپانسیون 106 در خاک استریل استفاده شدند. شاخص شدت بیماری بر روی قلمه های میخک در طی 70 روز پس از تیمار قلمه ها بررسی شد. جدایه های Th1، Th7 و Th2 به ترتیب بیشترین اثر را در کنترل این بیماری در مقایسه با شاهد و سایر جدایه های آنتاگونیست از خود نشان دادند. نتایج این تحقیق نشان داد که میتوان از گونه های تریکودرما به ویژه جدایه های Th1، Th7 و Th2 به عنوان جایگزین و یا در تلفیق با سایر اقدامات کنترل در مدیریت این بیماری استفاده نمود.
کلیدواژه ها
Title
Evaluation of the ability of Trichoderma harzianum and T. viride species in biological control of Fusarium oxysporum f.sp. dianthi
Authors
Abstract
Vascular wilt caused by Fusarium oxysporum f.sp. dianthi is one of the most important diseases of ornamental carnation (Dianthus caryophyllus L.) which is considered as one of the limiting factors for its cultivation in most countries producing and exporting this flower. So far, the biocontrol effects of Trichoderma spp. on many fungal pathogens have been proven. For this study, random sampling collected 105 isolates from greenhouses in Tehran, Khuzestan, Fars, Kerman and Markazi provinces. From these collected isolates, 96 isolates were identified as Fusarium oxysporum f.sp. dianthi. After identification and confirmation by RFLP molecular method and pathogenicity test on vascular wilt sensitive cultivar (Rendezvous); they were used for further study. Ten isolates of Trichoderma viride and ten isolates of Trichoderma harzianum were collected from the rhizosphere of healthy carnation of the same greenhouses. After final confirmation of these isolates by RAPD molecular method, their antagonistic ability against this pathogen was tested in dual-culture method, volatile compounds test and CSA (Competitive Saprophytic Ability) test. The antagonistic range of these isolates were determined as 18% to 58% in dual-culture test, 9.3% to 67.5% in volatile compounds test and between 18.1% and 78.2% in CSA test. In all tests, Th1 and Tv5 isolates demonstrated the highest and the lowest antagonistic abilities against pathogen, respectively. Ten isolates of antagonists were used to evaluate the antagonistic effect for greenhouse experiments by inoculation with 106 suspension in sterile soil. Disease severity index was assessed on carnation cuttings during 70 days after treatment. Isolates Th1, Th7 and Th2 showed the greatest effect in controlling this disease compared to control and other antagonist isolates, respectively. The results of this study showed that Thrichoderma spp., especially Th1, Th7 and Th2 isolates can be used as an alternative or in combination with other control measures in the management of this disease.
Keywords
Antagonistic range, carnation, dual- culture, volatile compounds