بررسی اثر محیط‌کشت بر تولید آنزیم ال-آسپاراژیناز در برخی قارچ‌های اندوفیت
کد مقاله : 1750-24IPPC (R3)
نویسندگان
1گروه گیاهپزشکی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
2دانشگاه تهران
چکیده
امروزه آنزیم ال-آسپاراژیناز در صنایع غذایی و داروسازی مورد توجه است. به منظور بررسی اثر محیط کشت بر میزان تولید آنزیم، ابتدا 12 جدایه قارچ اندوفیت منتخب، روی محیط PDA رشد داده شدند. سپس قرص‌های میسلیومی از حاشیه پرگنه‌های هفت روزه تهیه و روی 10 محیط کشت متفاوت قرار داده شدند. این محیط‌های کشت دارای تنها یک منبع نیتروژنی بوده و با جایگزینی آن با ال-آسپاراژین اصلاح شدند. جهت ردیابی تولید آنزیم در محیط‌های کشت، از محلول 01/0% بروموتیمول بلو به عنوان معرف استفاده شد. تشتک‌های پتری تلقیح شده در شرایط تاریکی و دمای 26 درجه سلسیوس به مدت پنج روز نگهداری شدند. قطر هاله آبی رنگ ناشی از تولید آنزیم ال-آسپاراژیناز و قطر پرگنه برای هر جدایه در هر محیط کشت اندازه‌گیری و شاخص تولید آنزیم برای آن‌ها محاسبه گردید. این آزمایش در سه تکرار انجام شد. تجزیه و تحلیل آماری داده‌ها با استفاده از نرم افزار IBM SPSS Statistics 26 تفاوت معنی‌داری را بین جدایه‌ها در هر محیط کشت و نیز بین محیط‌های کشت مختلف در سطح 1% نشان داد. جهت مقایسه مقدار تولید آنزیم در محیط‌های کشت مختلف با محیط کشت پایه (Czapek Dox agar اصلاح‌شده)، آزمون LSD5% انجام شد. جدایه‌های (Aureobasidium pullulans) IH1-2، (Cladosporium perangustum) EL1، (Cladosporium cladosporioides) KR5-2 و (Alternaria longipes) IIV3-3 بیشترین شاخص تولید را داشتند. جدایه (Cytospora leucostoma) G88 در تمامی محیط‌های کشت مورد بررسی به‌جز محیط کشت citrate agar، کمترین تولید را داشت. تمامی جدایه‌ها در محیط‌های کشت mineral salts agar و citrate agar قابلیت تولید آنزیم را داشتند. جالب توجه است که جدایه EL1 که در محیط کشت پایه (MCD) بیشترین میزان تولید را داشت، در محیط‌های کشت Piefer, Humphrey and Acree’s medium و cerelose ammonium nitrate اصلاح شده، آنزیم تولید نکرد. جدایه G88 تنها در محیط‌های کشت mineral salts agar و citrate agar توانایی تولید آنزیم را داشت. جدایه ZN8-2 (Sporormiella australis) نیز در محیط‌های کشت mineral salts agar، citrate agar و Brown’s agar شاخص تولید قابل توجهی را نشان داد و در سایر محیط‌های کشت همانند محیط کشت پایه آنزیمی تولید نکرد. جدایه EES2-2 (Chaetomium globosum) در محیط‌های کشت Asthana and Hawker medium A، Kuehner’s basal medium، Piefer, Humphrey and Acree’s medium و cerelose ammonium nitrate اصلاح شده، همانند محیط کشت پایه فاقد توانایی تولید آنزیم و در سایر محیط‌های کشت میزان شاخص تولید متفاوتی را نشان داد. با توجه به نتایج بدست آمده در این پژوهش، تاثیر نوع محیط کشت در القای تولید آنزیم ال-آسپاراژیناز توسط جدایه‌های قارچی اندوفیت نشان داده شد. با توجه به اینکه تمامی جدایه‌های مورد مطالعه قابلیت تولید آنزیم ال-آسپاراژیناز را در محیط کشت mineral salts agar داشتند و بیشترین شاخص تولید در این محیط کشت ثبت شد، این محیط کشت جهت ارزیابی توانایی تولید آنزیم ال-آسپاراژیناز توسط جدایه‌های قارچی اندوفیت توصیه می‌شود.
کلیدواژه ها