بررسی پارامترهای زیستی در 13 جمعیت جغرافیایی-اقلیمی Say (Hymenoptera: Braconidae) Habrobracon hebetor در ایران
کد مقاله : 1905-24IPPC (R2)
نویسندگان
فاطمه کوه پیما 1 ، عبدالنبی باقری2 ، حمید حاجبی2 ، حامد حسن زاده خانکهدانی3 ، پوران کریمی4 ، سید سعید مدرس نجف آبادی5
1اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان هرمزگان کارشناس گیاه پزشکی
2استادیار پژوهشی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی هرمزگان، سازمان تحقیقات و آموزش و ترویج کشاورزی، بندرعباس، ایران
3محقق بخش تحقیقات زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی هرمزگان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرعباس، ایران
4مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی هرمزگان، سازمان تحقیقات و آموزش و ترویج کشاورزی، بندرعباس، ایران
5سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی-مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منایع طبیعی- بخش گیاهپزشکی
چکیده
رهاسازی دشمنان طبیعی در قالب برنامههای اشباعی، یک استراتژی موفق برای کنترل آفات کشاورزی است. تفاوتهای موجود در میان جمعیتهای دشمنان طبیعی ممکن است کارایی آنها را در برنامههای مدیریت آفات تحت تأثیر قرار دهد. در پژوهش حاضر، ویژگیهای زیستی 13 جمعیت Habrobracon hebetor Say (Hymenoptera: Braconidae) با هدف ارزیابی پتانسیل آنها در کنترل شبپره-های خانواده Noctuidae بررسی شد. جمعیتهای مزبور از مناطق مختلف کشور متفاوت از نظر اقلیمی و جغرافیایی جمع آوری شدند. تمامی آزمایشهای مورد نظر در شرایط آزمایشگاهی در دمای 1 ± 25 درجهی سلسیوس، رطوبت نسبی 5± 65 درصد و دورهی نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی انجام شد. از شبپره Ephestia kuehniella (Zeller) (Lepidoptera: Pyralidae) به عنوان میزبان آزمایشگاهی استفاده شد. نتایج به دست آمده، تفاوتهای معنیداری بین جمعیتهای مختلف H. hebetorاز نظر طول عمر حشرات ماده، درصد حشرات فلج شده و نرخ پارازیتیسم، نسبت جنسی، میزان تولیدمثل و رفتار جستجوگری نشان داد. بیشترین تعداد نتاج تولید شده (2/124) و بیشترین تعداد لارو پارازیت شده (1/160) در جمعیت بندرلنگه مشاهده شد. کمترین مقدار این دو پارامتر در جمعیتهای ارومیه (به ترتیب 4/3 و 3/9) و جیرفت (به ترتیب 1/3 و 1/10) بود. همچنین جمعیت بندرلنگه توانست بیش از 95 درصد لاروهای میزبان را فلج کند. بیشترین طول عمر زنبورهای ماده و تولید افراد نر در جمعیتهای بندرعباس (به ترتیب 3/21 روز و 1/80) و بندرلنگه (به ترتیب 3/21 روز و 80) و کمترین آن در جمعیت دهلران (9/12 روز و 2/40) مشاهده شد. بیشترین رفتار جستجوگری روی لاروهای Ephestia kuehniella در جمعیت گرگان مشاهده شد. نتایج به دست آمده نشان میدهد که تفاوتهای موجود میان جمعیتهای مورد مطالعه، ریشه در ژنتیک این جمعیتها داشته و میتواند بر عملکرد آنها اثر گذار باشد.
کلیدواژه ها
واژگان کلیدی: Ephestia kuehniella؛ ویژگی زیستی؛ پارازیتیسم؛ تولید مثل و رفتار جستجوگری؛ زنبور Habrobracon hebetor
Title
Keywords: Ephestia kuehniella; Life history, parasitism, reproductive and host allocation, Habrobracon hebetor
Authors
Fatemeh Koohpayma, Abdoolnabi Bagheri, Hamid Hajebi, Hamed Hamed Hassanzadeh Khankahdani, Pooran Karimi, Seyed Saeid Modarres Najafabadi
Abstract
Augmentative release of native natural enemies are a prominent strategy for suppression of crop pests. Intrinsic differences among populations of natural enemies may affect their efficiency in pest management programs. We characterized life history traits of 13 climatically and geographically isolated populations of Habrobracon hebetor Say (Hymenoptera: Braconidae) from different regions of Iran to assess their suitability for biological control of noctuid moths. All experiments were performed at 25 ± 1°C, 65 ± 5 RH and 16:8 (L:D) h photoperiod regime. Ephestia kuehniella (Zeller) (Lepidoptera: Pyralidae) was used as a laboratory host. Our results revealed significant variation in female longevity, paralysis and parasitism rate, sex ratio, reproductive rate and host allocation among different H. hebetor populations tested. The highest number of offspring (124.2) and parasitized larvae (160.1) were observed in Bandar Lengeh and the lowest ones was observed in Urmia and Jiroft, respectively (3.4 and 9.3 for Urmia and 3.1 and 10.1 for Jiroft). Also, the wasps of Bandar Lengeh paralyzed up than 95% of the introduced host larvae. The longest female longevity and male production were in Bandar Abbas (21.3 d and 80.1, respectively) and Bandar Lengeh (21.3 d and 80, respectively) and the lowest ones were in Dehloran (12.9 d and 40.2, respectively). Gorgan population deployed the highest number of Ephestia kuehniella larvae in foraging behavior test. These results show deep variation in the life history traits of various populations of H. hebetor, which may affect performance of these populations under field condition
Keywords
Keywords: Ephestia kuehniella, Life history, parasitism, reproductive and host allocation, Habrobracon hebetor