کارایی غلظت های مختلف روغن زمستانه علیه کنه تارتن Tetranychus urticae درفضای سبز مشهد

XML
کد مقاله : 1467-24IPPC (R5)
نویسندگان
1بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی
2اداره کل بهبود محیط زیست شهرداری منطقه 8 مشهد
3سازمان پارکهای و فضای سبز شهرداری مشهد
چکیده
ببا توجه به جمعیت فراوان حشرات و کنه های شکارگر ناشی از تنوع آفات در سطح بوستانها و پارکهای سطح شهرها و از طرف دیگر مقرون به صرفه نبودن کنترل شیمیایی در این وسعت، می بایست از کاربرد آفت کش های شیمیایی علیه آفات مکنده شهری خودداری نمود و درصورت حالت طغیانی آفت مکنده، به صورت لکه ای از آفت کشهای شیمیایی استفاده گردد. استفاده از روغن پاشی زمستانه یکی از راه های کاهش تراکم جمعیت زمستان گذران آفات مکنده می باشد. به منظور تعیین تاثیر غلظت‌های مختلف روغن زمستانه در فصل رویش و تابستان، شامل روغن ولک 0.5%، 1 %، 2 %، 3 % علیه پوره سن 2 آفت کنه تارتن Tetranychus urticae بر روی درختان صنوبر، سرو و اقاقیا در بوستانهای شهر مشهد آزمایشی در سه تکرار و هر تکرار یک درخت، در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سال 1397 اجرا گردید. ثبت کنه های تارتن زنده یک روز قبل 3، 7 ،14 و 21 روز بعد از اعمال تیمارها صورت پذیرفت. داده ها با فرمول هندرسون و تیلتون تبدیل به درصد تلفات شد. تجزیه واریانس و مقایسه میانگین تأثیر تیمارهای روغن بر درصد تلفات آفت با نرم افزارSAS آنالیز گردید. این کنه با تغذیه از محتویات سلول گیاهی سبب مرگ سلولی برگها می شود. تنیدن تار به منظور حفاظت از کلنی نوزادان کنه، یکی از علائم حضور این آفت بوده که علائم خسارت آن به صورت زردی، قهوه ای و ریزش برگ ها بروز می نماید. نتایج نشان داد، بیشترین تاثیر تلفات بر جمعیت کنه تارتن و گیاهسوزی در اندامهای سبز در غلظتهای روغن3% و 2% در تمامی تاریخ‌های نمونه برداری برروی میزبانهای مورد آزمایش اتفاق افتاد. روغن با غلظتهای 1% و 0.5% با دوام کوتاه و بیشترین تاثیر را تا سه روز ابتدایی داشته اند. بنابراین به منظور کاهش مصرف آفت کشهای شیمیایی و حفظ محیط زیست شهری، روغن پاشی زمستانه با غلظت های بدست آمده را می توان در چارچوب مدیریت تلفیقی اینگونه آفات شهری استفاده نمود.
کلیدواژه ها